MOŻLIWOŚĆ UPORZĄDKOWANIA
Proste społeczności zbieracko-łowieckie dostarczają przykładu na rzecz tezy głoszącej możliwości uporządkowanego współżycia i współdziałania ludzkiego w warunkach braku nadrzędnej struktury przymusu. Istnienie społeczne nigdy nie przybiera formy całkowicie samodzielnego bytowania rodziny nuklearnej, tj. małżonków i ich potomstwa, choć w niektórych przypadkach może się doń znacznie przybliżyć. Przykładem może tu być sezonowe rozproszenie się rodzin Czenczów, Eskimosów lub niektórych plemion australijskich. Brak przymusu powoduje, że u podstaw naturalnego współżycia społecznego trzeba szukać innych powodów niż ścisła kontrola publiczna oparta o władzę.